Ο Βωμός του Δομήτιου Αηνόβαρβου, που πιο σωστά ονομάζεται η βάση αγαλμάτων του Δομιτίου Αηνοβάρβου είναι μία σειρά από τέσσερις ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες, που πιθανώς διακοσμούσαν μία βάση, που στήριζε λατρευτικά αγάλματα στον σηκό ενός ναού του Ποσειδώνα, που βρισκόταν στη Ρώμη στο Άρεως Πεδίον (Campus Martius).

Ο Βωμός του Δομίτιου Αηνόβαρβου, που πιο σωστά ονομάζεται η βάση αγαλμάτων του Δομιτίου Αηνοβάρβου είναι μία σειρά από τέσσερις ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες, που πιθανώς διακοσμούσαν μία βάση, που στήριζε λατρευτικά αγάλματα στον σηκό ενός ναού του Ποσειδώνα, που βρισκόταν στη Ρώμη στο Άρεως Πεδίον (Campus Martius).

Η ζωφόρος χρονολογείται στα τέλη του 2ου αι. π.Χ., γεγονός που την καθιστά το δεύτερο παλαιότερο ρωμαϊκό ανάγλυφο, που είναι σήμερα γνωστό. Ωστόσο υπάρχει επίσης ένα ανάγλυφο της ίδιας εποχής, που απεικονίζει μία ρωμαϊκή ναυτική διήρη με ένοπλους ναύτες, από ναό της Παλαιστρίνας, που κτίστηκε π. 120 π.Χ.

Οι ανάγλυφες πλάκες έχουν διασωθεί, με την πίσω πλάκα (1ο τμήμα των πλακών) να εκτίθεται στο Λούβρο (Ma 975 ) και τις άλλες τρεις (2ο τμήμα των πλακών) στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου (Inv. 239). Ένα αντίγραφο αυτού του δεύτερου μέρους βρίσκεται στο Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα.

Ο Βωμός του Δία στην Ολυμπία, για τον οποίο δεν υπάρχει σήμερα κάποιο ορατό ίχνος, βρισκόταν εντός του ιερού χώρου της Άλτεως ανατολικά του ναού της Ήρας και του Πελοπίου. Ο περιηγητής Παυσανίας τον αναφέρει και τον περιγράφει αναλυτικά στο έργο του Ηλιακών Α΄ ἔστι δὲ ὁ τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου βωμὸς ἴσον μὲν μάλιστα τοῦ Πελοπίου τε καὶ τοῦ ἱεροῦ τῆς Ἥρας ἀπέχων, προκείμενος μέντοι καὶ πρὸ ἀμφοτέρων: κατασκευασθῆναι δὲ αὐτὸν οἱ μὲν ὑπὸ Ἡρακλέους τοῦ Ἰδαίου λέγουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ ἡρώων τῶν ἐπιχωρίων γενεαῖς δύο ὕστερον τοῦ Ἡρακλέους.